Τι πρέπει να γνωρίζετε για τους Λιποσυλλέκτες

Για Μηχανικούς και Φορείς αδειοδότησης - ελέγχου και λειτουργίας

Εισαγωγή
Τα τελευταία χρόνια και μάλιστα παράλληλα με τους ρυθμούς ανάπτυξης στην χώρα μας, τα περιβαλλοντικά προβλήματα οξύνονται. Παρότι γίνεται κάποια προσπάθεια υιοθέτησης και εφαρμογής μέτρων και περιβαλλοντικών πολιτικών με σκοπό την αποτελεσματική και ορθολογική διαχείριση των ρύπων και αποβλήτων, η διαχείρισή των αποβλήτων που δημιουργούντα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες ακόμη και σήμερα δεν είναι η ενδεδειγμένη.
Σημαντικό μερίδιο αποβλήτων κατέχουν τα υγρά απόβλητα, όπου διοχετεύονται απρόσκοπτα χωρίς καμία διαχείριση στο περιβάλλον και στους φυσικούς υδάτινους αποδέκτες. 
Στο πλαίσιο διαχείρισης των υγρών αποβλήτων βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η πρωτοβάθμια επεξεργασία αυτών.

Αναφορικά με τα αστικά υγρά απόβλητα μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην ρύπανση έχουν τα λίπη και έλαια, που δημιουργούνται από πάμπολλες επιχειρηματικές δραστηριότητες. 
Η νομοθεσία υποχρεώνει σε όλους τους παραγωγούς αυτών των υγρών αποβλήτων την εφαρμογή συστήματος πρωτοβάθμιας επεξεργασίας αυτών, με τον διαχωρισμό και σύλληψη  των λιπών και ελαίων  από το νερό. Ένα από τα μέσα, που προβλέπονται είναι και οι καλούμενοι λιποσυλλέκτες.
Ο λιποσυλλέκτης, όπως περιγράφει και η λέξη, συγκρατεί τα λίπη και τα έλαια από τα υγρά απόβλητα πριν αυτά καταλήξουν στην κεντρική αποχέτευση και στην συνέχεια στον  βιολογικό καθαρισμό, όπου δημιουργούν προβλήματα στην λειτουργία του.
Όταν τα απόνερα οδηγούνται χωρίς λιποσυλλέκτη στους αναφερόμενους αποδέκτες, τα λίπη προσκολλώνται στις επιφάνειες των σωληνώσεων και σχηματίζουν στρώσεις που μειώνουν την παροχετευτικότητα του συστήματος ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν και την δυνατότητα προσκόλλησης και άλλων παρόμοιας φύσης ουσιών. Κυριότερα αποτέλεσμα όλων αυτών των διεργασιών είναι:

• Έμφραξη του δικτύου και υπερχειλίσεις
• Προβλήματα στην λειτουργία των αντλιοστασίων
• Παραγωγή δυσάρεστων οσμών και αερίων που είναι επιβλαβή για την υγεία των εργαζομένων
• Αύξηση της οργανικής μόλυνσης
• Επιβάρυνση μονάδων βιολογικών καθαρισμών σε διαδικασίες και δαπάνες για τον καθαρισμό των ρύπων αυτών

Ποιός ο ρόλος της Πολιτείας και ποιός των Μηχανικών ;                                                                                                                                                                            

Χρειάζεται ο λιποσυλλέκτης?                                                                                                                              

Ναι. Είναι απαραίτητος γιατί τα συστήματα συλλογής υποφέρουν από τις εμφράξεις ενώ  τα συστήματα επεξεργασίας ακάθαρτων υποφέρουν από την καθυστερημένη βιολογική διάσπαση των μεταφερόμενων λιπαρών ουσιών μέσα στην μονάδα όταν το ποσοστό τους υπερβεί ένα συγκεκριμένο όριο. Κοιτάζοντας περισσότερο την διεθνή βιβλιογραφία από το Internet μπορεί να αντιληφθεί κανείς την οικονομική ζημιά που προκαλείται από την μεταφορά εκτός των χώρων υγειονομικού ενδιαφέροντος μεγάλων ποσοτήτων λίπους προς τα δίκτυα και τις μονάδες επεξεργασίας ακαθάρτων.

Νομοθετικά

Η Νομοθεσία και οι σχετικές διατάξεις έχουν επ’ αυτού εκδοθεί μετά από θεώρηση των προβλημάτων, των όρων υγιεινής και προσεκτική μελέτη των συνεπειών. Αυτό εφαρμόζεται σε επίπεδο Ε.Ε. και βοηθάει εξαιρετικά στην ταχύτερη υιοθέτηση κανόνων και επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών.

Επομένως μέσα στα όρια της υπάρχουσας Νομοθεσίας ο κατάλληλος λιποσυλλέκτης, όχι μόνον χρειάζεται αλλά επιβάλλεται για τις χρήσεις που προβλέπεται κάτι τέτοιο. Οι βασικές Νομοθετικές διατάξεις είναι απλουστευτικά οι ακόλουθες:

• άρθρο 9, της 221/65 Υ.Δ.
• άρθρο 8, της 5673/1997 Υ.Α.
• το άρθρο 5.7, της Υ1γ/Γ.Π/οικ.47829/2017, επίσης

• το άρθρο 3 του Υποδειγματικού Πρότυπου  Κανονισμού  αποχέτευσης, που συνέταξε  τον Μάιο του 2006 η Τεχνική Επιτροπή ΕΔΕΥΑ,  για την συλλογική εφαρμογή από όλες της ΔΕΥΑ της χώρας  μας και
• η Τεχνική οδηγία ΕΛΟΤ ΕΝ 1825-1 Στοιχεία Αναφοράς και Τίτλος Προτύπου Α/Α   71, της (6690/2012 Υ.Α.).

Που τοποθετείται ένας λιποσυλλέκτης

1. Σε επαγγελματικές κουζίνες (ταβέρνες, μαγειρεία, εστιατόρια, caterings, σουβλαντζίδικα, fast foods κλπ.)
2. Σε νοσοκομεία (με εστιατόρια),ξενοδοχειακές μονάδες
3. Σε παρασκευαστήρια τροφών και γλυκών κάθε είδους και ζαχαροπλαστεία και σε φούρνους που παρασκευάζουν τα προϊόντα αυτά
4. Σε μπαρ που προσφέρουν προϊόντα γάλακτος (καφέ κλπ.)

Που δεν χρειάζεται ένας λιποσυλλέκτης

Τα οικιακά υγρά απόβλητα δεν χρειάζεται με τα σημερινά δεδομένα να ελέγχονται με λιποσυλλέκτες. Επίσης υπάρχουν πολλές δράσεις που δεν απαιτούν λιποσυλλέκτες.

Ρύποι

Είναι χρήσιμο να αναφερθούν ορισμένες παράμετροι για να υπάρχει κοινή βάση συνεννόησης.

Σύμφωνα με Γαλλικές αναφορές από συνεργαζόμενους οργανισμούς κάθε γραμμάριο (g) λίπους αυξάνει το BOD κατά 2g και το COD κατά 3 g.

Προσοχή άλλα τα χαρακτηριστικά του διερχόμενου υγρού μέσω λιποσυλλέκτη και άλλα τα χαρακτηριστικά του περιεχομένου του λιποσυλλέκτη. 

Έτσι για ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος με κάποια κίνηση το εντός συσκευής περιεχόμενο -ανεξαρτήτως μεγέθους- μπορεί να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• BOD 1100 έως 3000 mg/l
• COD 2800 έως 7000 mg

Αυτό το περιεχόμενο πρέπει να μπορεί να διατηρηθεί αρκετά χαμηλά ώστε να μην δημιουργούνται προβλήματα και στα εξερχόμενα από τον λιποσυλλέκτη απόνερα. Κατά κάποιο τρόπο το περιεχόμενο εντός του σώματος του λιπποσυλλέκτη, συνδέεται με τον προσδιορισμό της συχνότητας γενικού καθαρισμού της μονάδας.

Τι δεν είναι ο λιποσυλλέκτης

Ο λιποσυλλέκτης δεν είναι βιολογικός καθαρισμός ούτε μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο παρ’ όλο που κάποιες προσπάθειες έχουν γίνει με την προσθήκη ειδικών μικρο-οργανισμών μέχρι τώρα. Όμως ανεξάρτητα της σύνθεσης των μικρο-οργανισμών και με τα μέχρι τώρα δεδομένα απαιτείται χρόνος για την ανάπτυξη αποτελεσματικού στρώματος βιολογικής λάσπης και κάποιος χρόνος παραμονής μαζί με αερισμό και άλλες συθήκες που δεν είναι εύκολα διαθέσιμες σε έναν λιποσυλλέκτη. Αυτό πρέπει να το έχουν υπόψη τους οι Υπηρεσίες.

 

Τι χρειάζεται για την τοποθέτηση;

Αρμόδιες Δημόσιες Υπηρεσίες.

Οι Δημόσιες Υπηρεσίες που ασχολούνται απευθείας με τα θέματα των λιποσυλλεκτών είναι:

1. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Υπουργείο Υγείας που αποφασίζουν για την βασική Νομοθεσία και διατάξεις
2. Οι υγειονομικές Υπηρεσίες
3. Οι υπεύθυνοι δικτύων ακαθάρτων (εφόσον υπάρχουν)
4. Οι δημοτικές Επιχειρήσεις
5. Η τεχνική Υπηρεσία του Δήμου
6. Για μητροπολιτικούς Δήμους (Περιφερειακές ενότητες)
7. Για έργα επεξεργασίας λίπους οι Περιφέρειες

 

Για έκδοση νέας άδειας την μελέτη ενός Μηχανικού.

Υπάρχουν δύο Υπηρεσίες που ασχολούνται με το θέμα. Οι υπηρεσίες ελέγχου υγιεινής (υγειονομικού ενδιαφέροντος) και οι υπηρεσίες δικτύων κοινής ωφέλειας.

Η πρώτη ασχολείται με τις εσωτερικές εγκαταστάσεις (υγειονομική υπηρεσία) και ή δεύτερη με το δίκτυο υποδοχής (δημοτική επιχείρηση). Και οι δύο πρέπει να γνωματεύουν για την έκδοση νέας άδειας. Τυπικά πρέπει να προηγείται ή έγκριση εξοπλισμού από τις Υπηρεσίες υγειονομικού ενδιαφέροντος και με βάση αυτή να εκδίδεται ή σχετική άδεια από τις υπηρεσίες του δικτύου (ΔΕΥΑ ή τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου).

Όπως έχουμε αναφέρει, η Τεχνική Επιτροπή ΕΔΕΥΑ,  για την συλλογική εφαρμογή από όλες της ΔΕΥΑ της χώρας  μας συνέταξε  τον Μάιο του 2006 τον Υποδειγματικό Πρότυπό  Κανονισμό  αποχέτευσης, που θέτει υπόδειγμα για την μελέτη του λιποσυλλέκτη τονίζοντας, εκτός της υπογραφής των αρμοδίων για τη σύνταξη επιστημόνων, φέρουν και την υπογραφή του ιδιοκτήτη, ο οποίος είναι και υπεύθυνος για την καλή λειτουργία των εγκαταστάσεων. Ο Μηχανικός πρέπει να αναφέρει στην μελέτη του ότι εφάρμοσε την σχετική Νομοθεσία αναφέροντας σε έντυπο όλες τις σχετικές για το θέμα διατάξεις και να κάνει σαφή αναφορά και στις προδιαγραφές ΕΛΟΤ  ΕΝ 1825-1 και 2 (για το είδος και μέγεθος του λιποσυλλέκτη καθώς την διαστασιολόγηση του κατάλληλου μηχανήματος για την εξεταζόμενη περίπτωση).

Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται και ο προσδιορισμός του όγκου των ρύπων και η περιγραφή του τρόπου αντιμετώπισής τους από τον κύριο του έργου. Αυτό είναι χρήσιμο γιατί μπορεί να αποτελέσει μια αρχική δεσμευτική δήλωση του ιδιοκτήτη για τους όγκους ρύπων και την συχνότητα εκκένωσης οπότε αν καταγράφονται σε μια βάση δεδομένων κατά την αδειοδότηση μπορεί να ελέγχονται στο τέλος του χρόνου που και με ποιές ποσότητες ανταποκρίθηκαν στην αρχική τους δήλωση.

Από την άλλη πλευρά θα πρέπει και οι Υπηρεσίες να φροντίσουν για την καλή και όχι στοιχειώδη εκπαίδευση του προσωπικού τους στα θέματα αυτά αν θέλουν να έχουν μια θετική εξέλιξη και απόλυτο έλεγχο σε τέτοιου είδους θέματα.

Προσοχή. Εαν στην περιοχή του επαγγελματικού χώρου δεν υπάρχει εξωτερικό δίκτυο τότε η εμπλοκή της Δημοτικής επιχείρησης δεν απαιτείται. Όμως με τις νέες περιβαλλοντικές διατάξεις, οι απαιτήσεις για αναλυτική  πρόταση περί της επεξεργασίας η διάθεσης αποβλήτων γίνεται πιο αυστηρή και απαιτητική.

 

Έλεγχοι

Απαιτούνται και μάλιστα αυστηροί. Άδεια σημαίνει καταλληλότητα του χώρου για προστασία του κοινού. Άρα αν ο χώρος δεν έχει σωστές προβλέψεις δεν πρέπει να αδειοδοτείται για την προστασία του κοινού πρωτευόντως και των ιδιοκτητών ακολούθως.

Γίνονται;

Γίνονται. Όμως αν διαπιστωθούν προβλήματα κατά αυθαίρετο μέν αλλά δικαιολογούμενο και ερμηνεύσιμο τρόπο δίνονται προθεσμίες για αποκατάσταση των ατελειών ή παραλείψεων. Σε αυτό το σημείο και με την επιφύλαξη των επόμενων αναφορών νομίζουμε ότι θα πρέπει να σταματήσει αυτή ή διαδικασία γιατί παραβαίνει το πνεύμα της νομοθεσίας. Δυστυχώς ή χορήγηση άδειας πρέπει σε τελική μορφή να είναι μια διαδικασία άσπρο μαύρο. Δηλαδή αν δεν τηρούνται κάποιες υποχρεώσεις για οποιονδήποτε λόγο δίνουμε προθεσμία για συμμόρφωση αλλά όχι άδεια έναρξης λετιουργίας και αυτό πρέπει να καταστεί απόλυτα σαφές.

Πέραν των υγειονομικών υπηρεσιών υπάρχουν και οι ΔΕΥΑ που επιβάλλουν σε κάποιες περιπτώσεις αυστηρούς ελέγχους και δειγματοληψίες στους νέους καταναλωτές και πελάτες των δικτύων τους.

Έτσι με βάση τις μελέτες αδειοδότησης και τα όσα έχουν καταγραφεί ως προς τους ρύπους και τις διαδικασίες ορισμένες ΔΕΥΑ δίνουν προσωρινή άδεια λειτουργίας στον επαγγελματία και μετά χωρίς προειδοποίηση ελέγχουν τα εξερχόμενα απόβλητα με στόχο να επιβεβαιώσουν αν τηρούνται οι προδιαγραφές ή όχι.

Εάν δεν τηρούνται μπορεί να φτάσουν μέχρι και του σημείου να επιβάλλουν ποινές σχετικά με την περιβαλλοντική Νομοθεσία (περιλαμβανομένων και προστίμων) αλλά και να σφραγίσουν την εγκατάσταση (σύνδεση) μετά από δύο η περισσότερες επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις.

Εδώ υπεισέρχεται ένα ευαίσθητο αλλά απαραίτητο σημείο που πρέπει να γνωρίζουν οι επαγγλεματίες. Στον έλεγχο που γίνεται καταγράφονται τα βασικά στοιχεία ρύπων όπως BOD5, PH, COD, SS και όχι ίσως περιεκτικότητα σε λίπος(!). Προσοχή. Κάποιες αρμόδιες διευθύνσεις χορηγούν στους ενδιαφερόμενους τα όρια ρύπων που απαιτούνται πριν από την εκροή ρύπων στους τελικούς αποδέκτες. Όμως στην περίπτωση των εντός σχεδίου πόλης εγκαταστάσεων τα απόνερα δεν καταλήγουν στον τελικό αποδέκτη αλλά στο δίκτυο. Θα πρέπει λοιπόν να προσδιοριστούν τα όρια εκ νέου για τις περιπτώσεις αυτές.

Εάν λοιπόν υπάρξει υπέρβαση των παραπάνω παραμέτρων ακολουθεί η διαδικασία προειδοποιήσεων και επιβολών ποινών της παραπάνω παραγράφου. Πρέπει να γίνει σαφές ότι οι παράμετροι BOD5, PH, COD επηρεάζονται άμεσα από την συχνότητα καθαρισμού και συντήρησης των λιποσυλλεκτών. Μία ενδεικτική διάταξη (όχι γενικευμένη) μιας εγκατάστασης μπορεί να περιλαμβάνει π.χ. BOD5 την πρώτη ημέρα λειτουργίας ίσο με 260 έως 300 mg/l και μετά από 15 ημέρες να έχει εκτοξευτεί σε 700 ή 1.000 mg/l. Υπάρχουν παράγοντες που εξηγούν σχετικά εύκολα την διαφοροποίηση αυτή με ουσιαστική συμβολή των φερτών που καθιζάνουν ή αιωρούνται αλλά και των συνθηκών (θερμοκρασία, μικρή ελεύθερη επιφάνεια λιποσυλλέκτη και σε αρκετές περιπτώσεις καλυμμένη με στρώμα λίπους που οδηγούν σε ανάπτυξη αναερόβιων συνθηκών, έστω και αν το περιεχόμενο ανανεώνεται καθημερινά). Προφανώς η πραγματική εσωτερική κατάσταση σε ρύπους είναι σαφέστατα πιο υψηλή από τις μετρήσεις των εξερχόμενων (δείγμα από τρέχοντα νερά εκτός όπως έχει ήδη αναφερθεί και σε άλλα σημεία του παρόντος βλέπε και εδάφιο Ρύποι). Βέβαια αυτό που ενδιαφέρει την Υπηρεσία είναι το εξερχόμενο δείγμα.

Για να σταματήσει τόσο η πρακτική των ελέγχων των υγειονομικών υπηρεσιών (με τις αναβολές όπως αναφέρθηκε πιο πάνω) αλλά και η διαφορετική βασική αντιμετώπιση των ρυπαντών ανά Δήμο ή Περιφέρεια, θα πρέπει να συμπληρωθούν και ολοκληρωθούν οι βασικές τεχνικές οδηγίες προς τις Υπηρεσίες Πανελλαδικά με την δυνατότητα να επιβάλλονται μόνον αυστηρότερα μέτρα σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις από τις Τοπικές αρχές προς τους ενδιαφερόμενους αναφέροντας ελάχιστες διαστάσεις και προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι επιλεγόμενοι λειτουργικοί χώροι πριν λειτουργήσουν αλλά και τους βασικούς κανόνες λειτουργίας, συντήρησης και ελάχιστων ρύπων. Στην όλη αυτή διαδικασία θα πρέπει να τεθούν και μεταβατικές διατάξεις για να μην δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα σε μεγάλο αριθμό επαγγελματιών.

Στο σημείο αυτό από πλευράς προδιαγραφών διαπιστώνεται σήμερα κενό. Με την επίλυση του προβλήματος θα αποφεύγονται οι συγκρούσεις με τους ενδιαφερόμενους, που συχνά βρίσκονται προ τετελεσμένων γιατί έχουν συσταθεί μισθωτήρια και συμβάσεις και έχουν προχωρήσει δαπάνες και μελέτες. Στην άδεια τα πράγματα θα είναι σαφή πλέον και οι Μηχανικοί δεν θα ερμηνεύουν /συμπληρώνουν τα κενά κατά το δοκούν. Μάλιστα πανελλαδικά υπάρχουν διαφοροποιήσεις στην αντιμετώπιση επαγγλεματιών καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις δεν τηρούνται ούτε στο ελάχιστο και οι πιο απλές δεσμεύσεις των επαγγλεματιών ενώ σε άλλες περιπτώσεις αυτές είναι εξαιρετικά αυστηρές (άνιση μεταχείριση). Επίσης η πρόβλεψη λιποσυλλέκτη πρέπει να διαστασιολογείται και προτείνεται πάντα από μηχανικό ή τεχνολόγο καθώς πολλοί ιδιώτες θέλουν να υποκαταστήσουν για λόγους οικονομίας τον ειδικό για να κάνουν οικονομία. Όμως τις περισσότερες φορές αυτό οδηγεί σε εμπλοκές.

Ο Μηχανικός πρέπει να αναφέρει στην μελέτη του ότι εφάρμοσε την σχετική Νομοθεσία αναφέροντας σε έντυπο όλες τις σχετικές για το θέμα διατάξεις και να κάνει σαφή αναφορά και στις προδιαγραφές ΕΝ - ΕΛΟΤ 1825-1 και 2 (για το είδος και μέγεθος του λιποσυλλέκτη καθώς την διαστασιολόγηση του κατάλληλου μηχανήματος για την εξεταζόμενη περίπτωση).

Συνήθως και καλώς απαιτείται και ο προσδιορισμός του όγκου των ρύπων και η περιγραφή του τρόπου αντιμετώπισής τους από τον κύριο του έργου. Αυτό είναι χρήσιμο γιατί μπορεί να αποτελέσει μια αρχική δεσμευτική δήλωση του ιδιοκτήτη για τους όγκους ρύπων και την συχνότητα εκκένωσης οπότε αν καταγράφονται σε μια βάση δεδομένων κατά την αδειοδότηση μπορεί να ελέγχονται στο τέλος του κάθε χρόνου λειτουργίας που και με ποιές ποσότητες ανταποκρίθηκαν στην αρχική τους δήλωση οι ιδιοκτήτες.

 

Ευαίσθητα σημεία που απαιτούν προσοχή κατά τον έλεγχο έκδοσης άδειας

Όπως αναφέρθηκε αρχικά απαιτείται ή τήρηση των ελάχιστων διαστάσεων προς ικανοποίηση των προδιαγραφών.

Δεν αρκεί μόνον ο σχεδιασμός της εγκατάστασης. Ο Μηχανικός πρέπει να προβαίνει σε προσεκτική εκτίμηση των μέγιστων αλλά και των κανονικών εκτιμώμενων ποσοτήτων επεξεργασίας. Με τις μέγιστες τιμές προβαίνει στην διαστασιολόγηση. Με τις μέσες - κανονικές προβαίνει σε εκτίμηση των αναμενόμενων μέσων ετήσιων όγκων ρύπων με κάποιο εύρος διακύμανσης. Αυτό θα αποτελεί και την πρώτη ποσοτικοποίηση με δήλωση και δέσμευση του ιδιοκτήτη για την απομάκρυνση των ρύπων με σύμβαση μεπιστοποιημένη ειδική Εταιρεία (όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω).

 

Ποιες οι υποχρεώσεις των Υπηρεσιών και πόσο επηρεάζουν τον κύκλο της δραστηριότητας αυτής?

Ο πιο ουσιαστικός στην όλη αυτή διαδικασία τομέας για να κλείσει ή αλυσίδα είναι ή διάθεση ή επεξεργασία των ρύπων.

Δεν αναλύουμε με λεπτομέρεια το θέμα αυτό τώρα γιατί ανοίγει πολλά ζητήματα. Πρέπει όμως να ληφθούν αποφάσεις.

Τα λίπη που παράγονται από τους επαγγελματίες είναι διαφόρων κατηγοριών και κατάστασης και δεν μπορούν όλα να τύχουν επεξεργασίας για ανακύκλωση με τα σημερινά δεδομένα και με οικονομία που να μπορεί να γίνει ανεκτή.

Εκτιμούμε σχετικά αυθαίρετα ότι ένα 40% είναι πλήρως ανακυκλούμενα με τον διαχωρισμό τους στην πηγή από τους χρήστες (τηγανέλαια).. Από τα υπόλοιπα που πλένονται και συλλαμβάνονται από τον λιποσυλλέκτη μόνο το 15-20% θα μπορούσε να είναι κατάλληλα για επεξεργασία και ανακύκλωση τουλάχιστον με την σημερινή τεχνολογία. Τέλος υπάρχει και ένα 5% έως 10% που καταλήγει στο δίκτυο αλλά δεν είναι τόσο βλαβερό σαν ποσοστό όσο οι αρχικές ποσότητες.

Τι γίνεται με την ποσότητα των υπόλοιπων που συλλέγονται από τους λιποσυλλέκτες? Αν οι Υπηρεσίες δεν απαντήσουν πειστικά στο ερώτημα αυτό τότε όλοι θα κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Είναι όμως δική τους υποχρέωση και θα πρέπει να προβληματιστούν σε σενάρια και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Δεν θα πρέπει να γίνουν τα λίπη μια νέα υπόθεση ΧΥΤΑ σε διάφορα μέρη της χώρας.

Το θέμα είναι μεγάλο και στο παρόν μόνο προσωρινές λύσεις και σκέψεις μπορούν να αναφερθούν.

 

Τήρηση της Νομοθεσίας και των Υποχρεώσεων των επαγγελματιών

Καθεστώς ανομίας

Στην Ελλάδα για πολλούς και διαφόρους λόγους η Νομοθεσία δεν εφαρμόζεται. Δεν αναλύουμε εδώ το κοινωνικό αυτό φαινόμενο, που χρειάζεται πολλή μελάνη και υπομονή.

Πιστεύουμε όμως ότι ένας από τους πολλούς λόγους που επικρατεί σε όλες τις περιπτώσεις είναι η έλλειψη επαναληπτικών ελέγχων ή η ατιμωρησία ή ελαστικότητα στον παρανομούντα ή αποκλίνοντα. Επίσης εμπλέκεται και η άγνοια ή έλλειψη εμπειρίας ή και θέλησης από την πλευρά των αρμοδίων.

Ενας σημαντικός λόγος είναι επίσης η αδυναμία των Υπηρεσιών ή της αγοράς για να αξιοποιήσουν ή να διαχειριστούν τα λίπη που θα συγκεντρώνονται από τους λιποσυλλέκτες.

Αυτό το καθεστώς πρέπει να εκλείψει.

Ένας άλλος λόγος είναι ο φόβος για τυχόν σημαντικές οικονομικές επιβαρύνσεις (υπάρχουν όντως κάποιες) αλλά και ενασχόλησης μέρους του προσωπικού του ρυπαντή με ένα νέο θέμα την συντήρηση ή παρακολούθηση του λιποσυλλέκτη.

Η σταδιακή εφαρμογή του νόμου σε συνεργασία με τους φορείς ή εκπροσώπους θα πρέπει να συντονιστεί έτσι ώστε να υπάρξει η καλύτερη δυνατή αποδοχή των επαγελματιών. Αυτό όμως θα πρέπει να γίνει με την εφαρμογή ολοκληρωμένων λύσεων από πλευράς διαχειριστών του συστήματος και στα θέματα διάθεσης, που σήμερα είναι ανύπαρκτες

Πόσοι είναι οι εγκαταστημένοι λιποσυλλέκτες και πόσες οι εν δυνάμει Επιχειρήσεις που πρέπει να έχουν λιποσυλλέκτες;

Κατά μια πρώτη προσέγγιση οι εγκατεστημένοι λιποσυλλέκτες στην χώρα μας ανέρχονται σε 4.500 σε ένα σύνολο 56.000 υπόχρεων^[1]. 

Τα μηχανήματα που πρέπει κάθε χρόνο να εγκατασταθούν ποικίλλουν καθώς πολλές Επιχειρήσεις αναδιοργανώνονται, επανιδρύονται κλπ. Πάντως ετησίως εκτιμάται ότι ο αριθμός των τοποθετούμενων λιποσυλλεκτών (με βάση την παρούσα περίοδο κρίσης) θα πρέπει να κυμαίνεται από 300 - 700 τεμάχια. Από αυτά εκτιμάται ότι μόνο το 50% τηρούν τις προϋποθέσεις των προδιαγραφών.

 

 

 

---